Ο Νικόλαος Λάσκαρης είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Μηχανικών Βιομηχανικής Σχεδίασης και Παραγωγής του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής με γνωστικό αντικείμενο «Ηλεκτρονική με έμφαση στη χρήση τεχνικών με εφαρμογές στην Τέχνη και στο Περιβάλλον». Είναι πτυχιούχος Ηλεκτρονικός Μηχανικός του Τμήματος Ηλεκτρονικής του Τ.Ε.Ι. Λαμίας με κατεύθυνση Βιομηχανικά Ηλεκτρονικά. Περαιτέρω έχει ειδικευθεί (διδακτορική και μεταδιδακτορική έρευνα) στις τεχνικές μη-καταστροφικών αναλύσεων και στην εφαρμογή τους για την μελέτη έργων τέχνης, αρχαιολογικών ευρημάτων αλλά και υλικών και διατάξεων που χρησιμοποιούνται σε περιβαλλοντικές εφαρμογές. Στην διδακτορική του διατριβή μελέτησε τα φαινόμενα διάχυσης νερού σε άμορφο πυριτικό γυαλί φυσικής προέλευσης και κατ επέκταση εισήγαγε βελτιώσεις στην μέθοδο χρονολόγησης προϊστορικών εργαλείων ενώ παράλληλα την ίδια περίοδο εργαζόταν σε ερευνητικά προγράμματα σε ζητήματα μικρο- και νάνο- ηλεκτρονικής τεχνολογίας. Σημαντικό ερευνητικό αποτέλεσμα της διατριβής του είναι ο επαναπροσδιορισμός της έναρξης της πρώιμης (προϊστορικής) ναυσιπλοΐας στο Αιγαίο. Ως μεταδιδακτορικός ερευνητής έχει εργασθεί σε σημαντικά ερευνητικά προγράμματα όπως ο χαρακτηρισμός της δομής ατελειών σε μονοκρυσταλλικές δομές CdTe/CdZnTe και η μελέτη και τεκμηρίωση με χρήση μη-καταστροφικών τεχνικών της Βυζαντινής και μεταβυζαντινής εκκλησιαστικής μεταλλοτεχνίας της Θεσσαλίας. Την περίοδο 2011 – 2021 εργάσθηκε ως Επιστημονικός Συνεργάτης στο Τ.Ε.Ι. Ιονίων Νήσων, στο Τ.Ε.Ι. Πειραιά και στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής. Στο διάστημα των τελευταίων 10 ετών έχει υπάρξει κριτής άρθρων για διεθνή επιστημονικά περιοδικά των εκδοτικών οίκων Elsevier, Springer και MDPI ενώ δύο φορές τα έτη 2019 και 2020 έκρινε προτάσεις για το National Science Foundation των ΗΠΑ. Είναι μέλος της Ελληνικής Αρχαιομετρικής Εταιρίας και του Ελληνικού Τμήματος του Διεθνούς Συμβουλίου Μνημείων και Τοποθεσιών (ICOMOS).